Քույրերը Կալյանին և Քեթկին չեն պատկերացնում իրենց կյանքը առանց երաժշտության և երգերի։ Երկուսն էլ ունեն զարմանալի լսողություն, գեղեցիկ ձայներ և յուրահատուկ տաղանդ: Հաջողության գագաթնակետին տանող ճանապարհին նրանց սպասում են բազմաթիվ փորձություններ, դժվարություններ ու անհաջողություններ՝ ինչպես անձնական, այնպես էլ մասնագիտական ​​գործունեության մեջ: Խանդը, հուսահատությունը, վրդովմունքի դառնությունը երկար տարիներ կդառնան քույրերի միջև տարաձայնությունների պատճառ: Երաժշտությունը, որը դարձավ քույրերի կյանքի իմաստը, նրանց համար վերածվեց ծանր բեռի, որը դատապարտեց նրանց միայնության։ Սակայն հույսը վերջինն է մեռնում, միգուցե քույրերը նորից ուժ գտնեն երգի հետ միասին առաջ շարժվելու կյանքի ընթացքում: