ԽՍՀՄ. Ութսունականների սկիզբ. «Պսկովսկայա պրավդա»-ի երիտասարդ թղթակից Օլեգ Վերխովցևը գրում է միայն իր աչքով տեսածի մասին. Ուստի նա ընկալում է մահապատժից ռեպորտաժ գրելու գաղափարը, որտեղ անհնար է լրագրողի մուտքը, հաճույքով և համոզում է իր բարձրաստիճան ընկերներին, հանուն արժանահավատության, իրեն բանտարկել կեղծ մեղադրանքներով, և առաջադրանքը կատարելուց հետո նրան դուրս հանել։ Անսպասելի իրադարձությունները ճշգրտումներ են մտցնում Օլեգի սկզբնական ծրագրի մեջ և, հրաշքով խուսափելով մահապատժից, նա իրականում հայտնվում է բանտում տասնհինգ տարով, և նույնիսկ նրա սիրելի կինը՝ Պոլինան, չի հավատում նրա անմեղությանը: